Weerklank voor overlevers van kindermishandeling

Inspiratie

Kindermishandeling is een groot taboe waardoor overlevers vaak het gevoel hebben dat ze er alleen voor staan. Hier vind je informatie en inspiratie voor en soms ook van overlevers. Van informatieve filmpjes tot en met inspirerende gedichten en tekeningen. Je bent niet alleen en je bent zeker niet abnormaal. Dat laten ook deze werken allemaal zien.

Sommige werken en filmpjes kunnen emoties terug doen opspelen. Zorg ervoor dat je een rustig en veilig gevoel hebt wanneer je deze pagina bezoekt en de bronnen raadpleegt.

Boeken over kindermishandeling

Informatief

“Het trauma leidt tot isolement, de groep doet weer het gevoel ontstaan erbij te horen. Het trauma maakt beschaamd en stigmatiseert, de groep luistert en bevestigt. Het trauma haalt het slachtoffer neer, de groep plaatst haar op een voetstuk. Het trauma ontmenselijkt het slachtoffer, de groep doet haar menselijkheid terugkeren”. Judith Herman”

Gedichten

Mijn moeder is mijn naam vergeten

Mijn moeder is mijn naam vergeten,
mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb wil ik heten.

Neeltje Maria Min

Kracht

Elk verhaal gaat gepaard met een traan van weleer. Het vuur in je ogen droogt je tranen. Maar de weg dat de tranen hebben afgelegd maken het reliëf in je leven. De tijd dat de tranen verwekt worden, rollen, drogen of weggevaagd worden, is door het leven bepaald. Dat leven heeft gemaakt tot wat het nu is. De tranen zijn weg maar de verhalen blijven nog. De verhalen maken wie je nu bent. Je bent een rots met zachte aders. Die aders ademen en vertellen veel. Onverwoestbaar en toch fragiel.

Inge, lotgenoot

Klein meisje

In mij is een klein bang meisje,ze heeft het koud en kan niet bewegen .

Ze is hardhandig monddood gemaakt.
Maar nu word ik niet langer verzwegen 
In mij is een klein bang meisje, ze voelt alleen maar bergen verdriet opgekropt 
ik mocht niet huilen 
Maar nu verdruk ik mijn traantjes niet!
In mij een klein bang klein meisje
Ze denkt dat niemand om haar geeft, ze wordt misbruikt en niet gezien 
Nu mag ze leren dat ze vrienden heeft!
In mij is een klein bang meisje, uit het niks laat ze zich soms zien .
Ik wil me niet langer voor haar schamen!
Haar juist erkennen en gerust stellen misschien!
Carolien, lotgenoot

In de stilte

Men schrikt op, een kind praaten vertelt over verdriet, schaamte en pijn.Het kind lijkt op zoekNaar een manier er eventjes te mogen zijnMen schrikt op, een kind praatDe ander hoort slechts een beschuldigingPaniek, de ander kan niet wegMoet haastig kiezen tussen woede of ongeloofHet kind schrikt op, kijkt de ander aanDie heeft inmiddels een mening klaarPrecies op tijd, de juiste woordenkrachtig en vol overtuigingZo, dat moest maar eens gezegd worden!Daarna is het een lange tijd stilHet kind leert zwijgen
Paul!

Drie gedichten van een overlever

1.
Dank je dat je er voor me bent.
Mijn ziel streelt en mijn hart bekoort.
Dat je me zelfs in de stilte hoort.
 
2.
Ik en jij en jij en ik. Kleine ik en grote ik, samen veilig, samen geborgen.
Samen verdrijven wij alle zorgen.
 
3.
Een gedrag, een herinnering, een kwetsuur zomaar blootgelegd.
Littekens blijven soms zo voelbaar, gingen ze maar weg.
Catharina, lotgenoot